Vandaag wonen we al weer 3 weken in ons nieuwe huis.
Wat gaat de tijd toch snel voorbij. Er is een hoop geklust door manlief. Maar er moet ook nog een hele hoop gedaan worden. Manlief is nu alleen bezig op de beneden verdieping. De wanden zijn in de juiste kleuren geschilderd. De overgordijnen hangen nu en de rolgordijntjes in de keuken ook.
Helaas hebben we nog geen vitrage waardoor ik erg het gevoel heb dat we in een vissenkom wonen. Gelukkig knutselen de kinderen heel veel op de peuterspeelzaal en versier ik met die knutsels het raam. Zo hadden we 2 weken terug een prachtig sint en pieten raam en hangt het nu vol met kerst kransen, kerstklokken en sterren. Zo beperken we voor het gevoel de inkijk een beetje en heb ik het idee dat ze naar de prachtige knutsels kijken in plaats van alle troep in de woonkamer.
Want een troep dat is het! De emmers latex voor de muren staan op de eettafel. Het aanrecht in de keuken ligt vol met gereedschappen. Er staat een trap in de keuken, een gereedschapskist vol met van alles in een hoekje. De vensterbanken liggen bezaaid met schroefjes en stopcontacten en schakelmateriaal. De voorraad kast in de hal was afgelopen weken de opslag plaats voor klus spullen. Maar nu manlief van de week de binnen kant van die kast geschilderd heeft. ( De onderkant van de trap) Staat de hele hal vol met die spullen. De voorraad wat in de kast moet komen staat geprakt in de keukenkastjes waardoor er totaal geen logica meer is in de keuken. Om nog maar te zwijgen over de zee aan vuilniszakken met troep in de achtertuin. De oude radiatoren en andere spullen die buiten staan zoals de dakkoffer van de auto, de zomerbanden enz. Wat eigenlijk allemaal de schuur in moet maar waar simpel weg geen plek meer is op het moment. Want we hebben wat schuur ruimte betreft zeker de helft ingeleverd maar alle spullen zijn wel mee verhuist.
Voorlopig zal ik het ermee moeten doen. En ik moet zeggen dat is niet makkelijk. Mijn lichaam is op het moment een wrak. Alles doet me zoveel pijn en ik ben zo super moe. Dat ik de meeste tijd van de dag door breng in bed ( als manlief of me moeder in huis is), Of liggend op de bank. En terwijl ik dan lig te liggen zie ik al die chaos om me heen en al dat werk wat gedaan moet worden. En ik? Ik doe helemaal niets. Ik kan niets. Voel me super schuldig tegen over manlief die naast zijn werk elke dag zo druk is in het huis. Die van dit huis weer ons paleisje maakt. Terwijl de buren naar binnen gluren en ik op de bank lig. Zucht....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten